Soms kan het leven zo simpel zijn. Ondernemer Michel de Kroon kreeg een idee cadeau om zijn brood te verdienen met Spaans water. En het werkt!

Het geld komt nog niet als het spreekwoordelijke vocht binnen bij Michel, maar feit is dat hij geld maakt van water. Gewoon leidingwater om precies te zijn.

Michel: ‘Ik liep al lang met het idee naar Spanje te verhuizen, en ging de ene emigratiebeurs na de andere af om inspiratie op te doen voor werk. Bleek steeds een teleurstelling, want heel veel verder dan een barretje of een B&B komen de meesten niet. ‘

Water is groeimarkt
‘Totdat een vriend zei dat ik me op water moest gaan richten in Spanje omdat het een groeimarkt is en dat blijkt.’ Inmiddels heeft Aqua-sana vestigingen in Murcia, Alicante, Valencia, Palma de Mallorca, en last but not least: in Gibraltar.

Het idee is even simpel als briljant: Aqua-sana verhuurt watercoolers die zijn aangesloten op het waterleidingnet. ‘Inmiddels is de technologie zo goed dat je van Spaans leidingwater prima drinkwater kunt maken, zonder chloorsmaak.’

‘In Spanje was een ander filtratieproces waardoor er voor 1 fles drinkwater 8 liter water nodig was. Maar dankzij de nieuwste atmosferische systemen wordt er geen druppel meer verspild. De watercoolers zijn een superalternatief. Geen gesleep meer met plastic flessen, beter voor het milieu en veel goedkoper voor de bedrijven die de coolers van ons huren.’

Nieuwe werkgelegenheid
Het beste nieuws is misschien nog wel dat Michel inmiddels extra werkgelegenheid heeft gecreëerd in het door de crisis geteisterde Spanje. ‘We bieden sinds vorig jaar ons concept als franchise aan. Belangstellenden krijgen een opleiding, we geven training en begeleiding op locatie en helpen bij het vinden van afnemers van de watercoolers.’

De Kroon haast zich te zeggen dat mensen niet moeten denken door het kopen van een franchise in een gespreid bedje te komen. ‘Het is keihard werken. Maar je hebt wel alle vrijheid, het is puur ondernemen, waarbij je in je eigen regio met het Aqua-sana concept aan de slag kan.’

Effectief ondernemen
En dat ondernemen doet Michel met graagte in Gibraltar. ‘Hier werken is heel effectief. Iedereen kent elkaar, je loopt zonder te kloppen bij elkaar naar binnen en mensen maken tijd voor je. Als Nederlander heb je hier een streepje voor, want we staan erom bekend hard te willen werken en nieuwe ideeën te ontwikkelen. Komt nog bij dat je in Gibraltar maar 10 procent belasting betaalt. Ideaal.’

Qua nieuwe ideeën op woongebied zitten de Gibraltarezen goed bij binnenhuisarchitect Franklin van Kleef. Hoewel deze Nederlander (’18 jaar geleden vrouw ontmoet en altijd blijven hangen’) vooral de interieurs van bedrijven doet.

Vernieuwend werken
‘Gibraltar is een financieel centrum, wij profiteren dus van het vele werk dat er in die sector is, want nieuwe kantoren hebben een dito interieur nodig. En het mooie van het werken hier is dat ‘nieuw’ nog echt vernieuwend kan zijn.’

‘Nederlanders hechten, vanwege het koude klimaat, veel meer aan hun interieur en denken daar vooruitstrevender over. Hier is men nog steeds vooral praktisch, maar mensen zijn zeer geïnteresseerd in wat ik over esthetiek te vertellen heb.’

Hollandse vensterbank
‘Het blijft ontzettend leuk om zuiderlingen te laten zien dat de wereld zoveel meer te bieden heeft dan waar zij aan gewend zijn, onder het motto: je haalt meer uit je leven als je je interieur mooier maakt.’

‘Het enige dat ik mis van Nederland zijn de vensterbanken, vol mooie spulletjes. Het begrip vensterbank is hier geheel onbekend en dat ga ik er ook niet door krijgen ben ik bang!’

Bert de Witte en Monique Westdorp zijn weer op een ander gebied ondernemend. Zij hebben samen vanuit Gibraltar een bedrijf opgericht, Soto Grande Exclusive. ‘Wij verkopen onroerend goed met een lange termijnvisie. We werken vanuit Gibraltar, maar focussen, de naam zegt het al, vooral op Soto Grande in Spanje.’

Soto Grande
‘Soto Grande is nu eenmaal een Spaanse toplocatie, met alleen al 7 golfbanen, waar veel mensen de vakantie willen doorbrengen. Hetzij door een huis te huren, dan wel een huis te kopen. Wij zijn gericht op Nederlanders omdat het heerlijk is om informatie in je eigen taal te krijgen.’

En niet alleen fijn, ook vaak noodzakelijk, bij het kopen van een huis. ‘Hoe cliché ook, door cultuurverschillen is het kopen of huren van een huis in Spanje vaak een kwestie van valkuilen vermijden. En daar helpen wij bij.’

Macht van de architect
Geen overbodige luxe, als Monique een paar van die valkuilen opsomt: ‘De macht van de architect is in Spanje bijvoorbeeld enorm. In Spanje is het zo geregeld dat jij de grond koopt, maar zolang je niet het eerste eigendomsbewijs bezit is de architect de eigenaar van het huis.’

‘Pas als de architect het huis afgetekend heeft, krijg je dat eerste eigendomsbewijs. Als de architect niet bevalt, kan dat enorme problemen opleveren.’

Rol van de notaris
‘Maar ook de rol van een notaris is hier heel anders dan in Nederland, en de bureaucratie is gigantisch en stroperig. We hebben een flinke lijst van de do’s en dont’s en weten de weg in het Spaanse oerwoud aan regels.’

Bang dat de Spaanse onroerendgoedmarkt verzadigd is, zijn de Nederlandse ondernemers niet. ‘De markt tot 6 ton zakt nog steeds, maar wij mikken op het topsegment, en dat blijft gewoon bestaan. Mensen zijn nog steeds op zoek naar kwaliteit, en oplossingen voor de lange termijn.’

‘Wat doe je met het onderhoud van het vakantiehuis bijvoorbeeld? Hoe voorkom je inbraak? Daar zijn wij ook voor.’

Niks regeltje hier, betalen daar
Juist vanwege de Spaanse bureaucratie is het volgens Bert en Monique heerlijk ondernemen in buurland Gibraltar. ‘Het niveau is hier hoog, de mensen zijn goed opgeleid, de diensten die je in Amsterdam of Londen afneemt, kun je in Gibraltar ook afnemen.’

‘Het hele land is gericht op ondernemen, er is nauwelijks bureaucratie, de regels zijn transparant en consequent. Niks regeltje hier, betalen daar, zoals in Spanje. Zaken regel je hier in een middag, met kosten die voor iedereen hetzelfde zijn, keurig na te lezen op heldere websites. En ondertussen zit je lekker in de zon!’

Dit artikel verscheen op 31 augustus op de site van de Wereldomroep